When your having fun. En of ik het naar mn zin heb. Hier weer even een update vanuit het nog-steeds-niet-vervelende Oeganda! Ik zit hier alweer een maand. De tijd gaat echt snel, veel te snel. Gelukkig heb ik nog genoeg dagen hier. Genoeg dagen bij het Babieshome. Drie weken terug vertrokken de vrijwilligers die hier waren en zaten we nog maar met z'n tweeen in het vrijwilligershuis, Jon en ik. Jon was er alleen in de weekenden want doordeweeks zit hij op een ander project. Erg stilletjes dus maar gelukkig sinds deze week zijn er twee vrijwilligers uit Nederland/Belgie gekomen en dat maakt het een stuk gezellig! En er komen er alleen nog maar meer! Het is fijn om je ervaringen en verhalen te kunnen delen. Bij het Babieshome is het nog steeds hartstikke leuk. Nu er wat meer handen zijn kun je je aandacht wat verdelen in individuele aandacht, kindjes leren lopen, de gehandicapte kinderen wat meer aandacht geven en de babytjes lekker mee naar buiten nemen die anders ook maar de hele dag binnen zitten. Deze week was een van de oudere kindjes ziek. Ze voelde erg warm aan, was erg stil, speelde niet meer en at niet goed. Na haar temperatuur te hebben gemeten bleek dat ze koorts had. Ook getest op malaria maar dat had ze gelukkig niet. We maakte ons toch wel erg zorgen want dat arme meisje van 4 of 5 jaar die 10 kilo weegt kan niet te lang ziek zijn, zo weinig reserves. Gelukkig is ze sinds donderdag weer beter en eet ze weer normaal! Hester en ik hebben deze week bananen gekocht voor de kinderen, dat vonden ze heerlijk! 30 bananen voor 6000 shillings. Dat is omgerekend €2,-. Daar heb je bij ons nog geen kilo bananen voor. Zeker iets om vaker te doen, niet alleen goedkoop maar ook goed voor de kinderen. Het is raar dat het hier allemaal normaal wordt en als thuis gaat voelen. 'S ochtends vertrekken we met een bode (motortaxi) rond 09;00 naar het Babieshome. Rond 13;30 gaan de kinderen naar bed en heb je zelf een lunchpauze. Vaak gaan we naar Mainstreet en gaan we daar lekker lunchen. Om 16;00 gaan we dan weer terug naar het Babieshome tot een uurtje of 19;00. Veel doen we niet meer 's avonds want om 19;00 is het al pikke donker. We hebben onze eigen boda driver Mozes. Die hoeven we maar te bellen en hij komt ons ophalen, ideaal. Hij wil erg graag mee naar Nederland dus hij gaat vanaf nu stoppen met eten zodat ie over een tijdje in mijn koffer past... Ja ja, ze zijn hier allemaal wel erg geïnteresseerd in mzungu (blanke) vrouwen. Het weekend was heerlijk, niet veel gedaan, van het lekkere weer genoten en lekker tot rust gekomen. Maar ik kijk er wel weer naar uit om morgen weer lekker met de kindjes te knuffelen en spelen! Lieve volgers, tot snel!